always. never

always

look at your hair,
such a crow's nest

clean up your room
it's such a mess

go change your clothes
they are so dirty

what's wrong with you
can't you be a girl for once?

you have no life
so damn pathetic

how could anyone like you
when you are so rude


never

you have nice hair
it suits you

you aren't a neat freak
and it is your room

wear your comfy clothes
you'll be at home all day

forget being girly
why be a stereotype?

your life is all
you want it to be

being liked doesn't matter
being yourself does

ආගම

තෙරුවන් යාමට පෙර

දෙවියන්ගේ පිහිට පතයි

යන්ඥ කිරීමට පෙර

මිනිසුන් මරයි

පන්සල පල්ලිය තුලද

වැරදි කරයි

ආගම ධර්මය නොදැන

බන කියයි

සිවුරට අපහස කරයි ඔවුන්

බොරුවට වඳිති බුදු පිළිමයට

සිත්තුල මෙත්තා මුධිතා ගුණ නැත

වෛරය තණ්හාවයි ඇත්තේ

එහෙත් බනිති අපහස කරති

ආගමක් නැතැයි කියන්නන්ට

ආගමක් නැති වුවද ඔවුන්ට

සදාචාරයක් ඇත ඒ වෙනුවට

Love

Lost between joy and sorrow

Is a mystery we search for in vain

For even though our lives we waste searching

The mystery is yet to be found

And sometimes we think we feel it

We think we know what it is

Yet in ignorance we go on

A step closer to what's fake, not real

සිරකරුවා

කලුවරින් නෑවී ගිය සිරකුටිය තුල 

තම ජීවිත කාලයම ගත කල යුතුය ඔහු

අවසානය ගැන සිතන විටත් කුඩා හෝ බියක්

දැනෙයි ඔහුට දුක, තනිකම සමග

නමක් ඇත ඔහුට, උපන් වේලාව බලා තෝරාගත්

එහෙත් අංකයකිනි ඔහුව හඳුන්වන්නේ

ජීවිතයේ තිබුන සැප සම්පත් අහිමිව

දඩුවම් ලබති ඔහු කල වරදකට

කුටියෙන් කුටියට ගොස් ඔහු දැන් සිටින්නේ

අවසාන කුටියේය ඔහුට සිටින්නට වන

එවිටය ජීවිතයේ අගය වැටහෙන්නේ

එවිටය බුදුන් වහන්සේගේ පිහිට පතන්නේ

සෙමින් සෙමින් ගමන් කරති ඔහු එල්ලුම් ගහ දෙසට

තම කතාවේ අවසන් කොටස ලියවෙති එවිට

ලෝකයම ඔහුගේ අඳුරු කරති එවිට නිළදාරීන්

කඹය තදවෙති ගෙල වටා හුස්ම සිරකරමින්

සමාව අයැද සිටියද ඔහු සිරගෙදරදී 

කල වරදට සමාව දිය නොහැකි වුනි නිළදාරීන්ට

සිරකරුවන්ද මනුෂ්යයන් යයි කිව්වද

හිරගෙදර සහ අපායක වෙනස දන්නේ ඔහු පමණය

ලෝකයේ මිනිසුන් සැවොම එකසේ වුවද

හොඳ හෝ නරක මිනිසුන් යැයි කිව නොහැකි වුවද

සිරකරුවන් දෙස බලන්නේ අනුකම්පාවකින් තොරය

වරදකරුවන් නිසා වෛරයකි දැනෙන්නේ

අහිංසක මිනිසුන්ද සිරගෙදර තුල

ජීවිතයම ගත කරති තම කරුමයට

වැරදි තැන සිටියහ වැරදි වෙලාවට

සිරකුටියක සිටී මිනීමරුවන් සමගම

අමතක කල නොහැකි වුවද අප හට සිදුවූ වැරදි

අප විසින්ද කවද කොතැනක හෝ සිදු වී ඇත වැරදි

ඒවාට සමාව අයදුවේ නැතිද ඔබ සැවොම

එසේම සිරකරුවාටද සමාව දිය යුතුය ඔබ මම

Males

abused
suffering
scared
silenced
disregarded
forgotten
neglected
ignored
hated
insulted
attacked
bruised
bleeding
dying
unheard
uncommemorated
dedicationless

You :)

Like a mirror, dropped

Cracked, shattered

Seven years bad luck

Dust of glass swept away

However in places

Unassuming

Tiny shards

Waiting for skin to

Cut, hurt

Like a rainbow, bright

After the rains are gone

Nature's gift

Confirmation of sunny days

A pot of gold promised

In search of it

Thousands of miles

To find no pot

No gold

Like a tear drop falling

Burning of skin

Itchy, messy, disgusting

Reddened eyes

Runny nose

Voice broken

Heart breaking

Tear after tear

Until there are

No more

To cry

Ownership

"Can I hold your hand?"

"What is mine is yours"

They held hands

"Can I borrow your pen?"

"Only if you promise to return it"

A promise was made

"Can I have this book?"

"That will be two thousand rupees"

Payment made

"Can I hold your hand?"

"You lost that right a long time ago"

No hands touched

"Can I borrow your pen?"

"Sure, I have an extra"

The pen was never returned

"Can I have this book?"

"Sure, there's an offer on books today"

A book was bought